نفرين كردن ديگران چه حكمي دارد

لعن كردن افرادي كه مستحق لعن نيستند از نظر دين مورد نهي و نكوهش است. و اگر كسي در مسير حق حركت مي كند نبايد از لعن و نفرين هاي افراد نادان نگرانباشد، چون خداوند يار و ياور مومنان خواهد بود كه معيار رفتار خود را دين قرار داده اند. پس تا زماني كه شخص در مدار رفتار الهي هست نبايد از چيزي نگران باشد. «واللَّهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنینَ؛[آل عمران/۶۸] خدا یاور مؤمنان است.» 

علاوه بر اينكه در آموزه هاي ديني اين رفتارها نكوهش شده، در روایاتی از حضرات معصومين عليهم السلام وارد شده  است كه مي فرمايند؛ اگر لعنی از کسی صادر شود که شخص لعن شده مستحق آن نباشد، این لعن به فرد لعنت کننده باز می گردد:

“وَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ لَعَنَ رَجُلٌ الرِّیحَ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) فَقَالَ لَا تَلْعَنِ الرِّیحَ فَإِنَّهَا مَأْمُورَةٌ وَ إِنَّهُ مَنْ لَعَنَ شَیْئاً لَیْسَ لَهُ بِأَهْلٍ رَجَعَتِ اللَّعْنَةُ عَلَیْهِ“؛ ^{[کافی، ج ۸، ص ۶۹، ]} مردی در محضر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) باد را لعن کرد، رسول خدا فرمود باد را لعن نکن؛ چرا که او از طرف خدا مأمور است. و همانا کسی که چیزی را لعن کند که او مستحق لعنت نباشد، آن لعنت به شخص لعن کننده باز می گردد.

در روايت هر چند باد مورد لعن و ناسزا قرار گرفته است، اما از باب تنقيح مناط شامل هر لعن بي جهتي خواهد شد. اگر مومني مورد لعن قرار گيرد قطعا حرمت و جايگاهش نزد خداوند بسيار بالاست، لذا تبعات و آثار آن لعن دامنگير گوينده آن خواهد شد. علاوه بر اين از جهت فقهي اين كارها اشكال دارد و اگر سبب آزارو يا بردن آبروي ديگران شود، حق الناس الست و قابليت تعزير را نيز دارد.

بنابراين تا حجت شرعي براي كسي اقامه نشود نمي تواند ديگران را مورد لعن قرار دهد.

نفرین کردن از نظر اسلام