آیا ازدواج موقت باعث ایجاد حرمسرا می…

عوامل حرمسرا سازی(پرسش و پاسخ)
پرسش:
آیا مجاز شمردن ازدواج موقت مساوی نیست با مجاز دانستن تشکیل حرمسرا و هوسرانی و هواپرستی مردان که در نهایت منافی اخلاق، پیشرفت و عامل سقوط و تباهی جامعه می‌باشد؟
پاسخ:
پاسخ این سوال را از دو جهت باید بررسی کرد: 1- عامل تشکیل حرمسرا از جنبه اجتماعی چه بوده و آیا قانون ازدواج موقت در تشکیل حرمسراها تاثیری داشته یا نه؟ 2- اینکه آیا منظور از تشریع قانون ازدواج موقت این بوده که ضمنا وسیله هوسرانی و حرمسراسازی برای عده‌ای از مردان فراهم گردد یا نه؟
عوامل پیدایش حرمسراها
پیدایش حرمسرا معلول دست به دست دادن دو عامل است: 1- تقوا و عفاف زن: یعنی شرایط اخلاقی و اجتماعی محیط باید طوری باشد که به زنان اجازه ندهد در حالی که با مرد به خصوصی رابطه جنسی دارند، با مردان دیگر نیز ارتباط داشته باشند. در این شرایط مردان هوسران عیاش متمکن چاره خود را در این منحصر می‌بینند که گروهی از زنان را نزد خود گرد آورده و حرمسرایی تشکیل دهند.
2- فقدان عدالت اجتماعی: هنگامی که عدالت اجتماعی برقرار نباشد، و یکی غرق در نعمت و دیگری گرفتار فقر و فلاکت باشد، به طور طبیعی گروه زیادی از مردان از تشکیل عائله و داشتن همسر محروم می‌مانند و عدد زنان مجرد افزایش می‌یابد و زمینه برای حرمسراسازی فراهم می‌گردد. بنابراین اگر عدالت اجتماعی برقرار و وسیله تشکیل عائله و انتخاب همسر برای همه
فراهم باشد.
قهراً هر زنی به مرد معینی اختصاص پیدا می‌کند و زمینه عیاشی و هوسرانی و حرمسراسازی منتفی می‌گردد.
تاریخ نشان می‌دهد که قانون ازدواج موقت کوچکترین تاثیری در تشکیل حرمسرا نداشته است. خلفای عباسی و سلاطین عثمانی که بیش از همه به این عنوان شهرت دارند، هیچ‌کدام پیرو مذهب شیعه نبوده‌اند که ازدواج موقت استفاده کرده باشند.
فلسفه تشریع قانون ازدواج موقت
به طور قطع و یقین ادیان آسمانی عموما بر ضد هوسرانی و هواپرستی قیام کرده‌اند، تا آنجا که در میان پیروان غالب ادیان ترک هوسرانی و هواپرستی به صورت تحمل ریاضت‌های شاقه در آمده است. قرآن کریم هواپرستی را در ردیف بت‌پرستی قرار داده و هواپرستان را ملعون و مبغوض خداوند معرفی کرده
است.
امتیاز اسلام از برخی شرایع دیگر آسمانی به این است که ریاضت و رهبانیت را مردود شمرده و استفاده معقول از تمامی غرایز اعم از جنسی را در حدود اقتضاء و احتیاج طبیعت و چارچوب‌های عقلانی و وحیانی مجاز دانسته است. بنابراین اگر موردی از قوانین و تشریع الهی رنگ هواپرستی یا ظلم و بی‌عدالتی به خود بگیرد.
کافی است که بدانیم مطابق منظور اسلام نبوده و مورد سوءاستفاده هوسرانان و مفسدان قرار گرفته است.
از این جهت جای تردید نیست که هدف تشریع قانون ازدواج موقت این نبوده که وسیله عیاشی و حرمسراسازی برای مردم هواپرست و وسیله بدبختی و فلاکت برای عده‌ای زن و کودک فراهم‌ آورد!
قانون ازدواج موقت فلسفه خاص خود را دارد که در سوال دیگر به آن باید پاسخ لازم داده شود.