حضرت ابراهیم (ع) یکی از پنج پیامبر اولوالعزم می باشند که علاوه بر کتاب آسمانی معجزاتی نیز دارند ، در این مطلب از بلاگ تریپ لند درباره معجزات حضرت ابراهیم (ع) که در قرآن به آنها اشاره شده است؟ خواهیم پرداخت! با ما همراه باشید.
هر کدام از پیامبران الهی به نوبه خود دارای معجزه برای اثبات رسالت و پیامبری خود بوده اند. در ابتدا معنای معجزه و شرایط آن را بدانیم.
معنای معجزه
اعجاز در لغت به معنای عجز و ضعف است. معجزه هم در اصطلاح قرآنی و مفسران قرآن انجام کاری است فراتر از قوانین عادی طبیعت که توسط فردی که ادعای رسالت دارد انجام می‌شود.
واژه معجزه به صراحت در قرآن به کار نرفته است و کلماتی چون آیه، بینه و آیات و بینات به جای معجزه به کار رفته است. معجزه در هر عصری به فراخور زمان خودش انجام می‌شده.
مثلا در زمان حضرت موسی سحر و جادو و شعر و شاعری اهمیت زیادی داشت. به همین دلیل هم معجزات اصلی آن حضرت تبدیل عصا به اژدها و زنده کردن مردگان و شفای بیماران بود.
شرایط معجزه
قبل از اینکه به معجزات حضرت ابراهیم علیه السلام بپردازیم، شروطی که برای عملی شدن معجزه وجود دارد را بیان می‌کنیم:
- اول اینکه از سوی شخصی که مدعی رسالت و نبوت است انجام شود.
- انجام معجزه باید با توجه به گفته مدعی صورت گیرد.
- عجز دیگران در ارتباط با انجام آن.
- همراه بودن با مبارزه طلبی.
معجزات حضرت ابراهیم
کلمه ابراهیم از دو بخش اب و راهیم تشکیل شده است. اب به معنای پدر و راهیم به معنای رحیم می‌باشد. حضرت ابراهیم در شهر اور واقع در بابل و در عصر حکومت نمرود دیده به جهان گشود. نام پدرش تارخ و مادرش امیله بود.
ابراهیم(ع) مردی بلند قامت با چهره‌ای سفید و سینه‌ای فراخ و چشمانی درشت بود. علاقه‌مندی آن حضرت به دامپروری و کشاورزی بود. ایشان دومین پیامبر اولوالعزم و دارای کتاب و شریعت بودند.
نام این حضرت شصت و نه مرتبه در قرآن یاد شده است. نحوه تولد ایشان و چگونگی غافل ماندن سربازان نمرود از بارداری مادر و تولدش را می‌توان یکی از معجزات حضرت ابراهیم دانست.
پیشگویان و منجمان در زمان پادشاهی نمرود، تولد پسری را پیش بینی کرده بودند که به دشمنی با نمرود بر می‌خیزد و با او مبارزه خواهد کرد.
نمرود بعد از شنیدن چنین اخباری، تمام تلاش خود را به کار بست تا از تولد این شخص جلوگیری کند. اما به دلیل اینکه ارادۀ خداوند در این امر دخیل بود دور از انظار مردم، در غاری نزدیک شهر اور به دنیا آمد.
مادر ابراهیم حدود سیزده سال به صورت مخفی در این غار به پرورش او همت داشت. ایشان دوران کودکی و نوجوانی را در کوه‌های اور به سر رساندند.
دعوت به یکتاپرستی
بعد از آن حضرت ابراهیم مخفیانه به سوی قوم خود رفت. آزر که پدر خوانده‌اش بود و قومش را در بت پرستی و گمراهی دید. سکوت خود را شکست و شروع به اعتراض و مجادله با آنها کرد و همه شان را به توحید دعوت نمود.
شکستن بت‌ها
مرسوم بود که هر سال در یک روز خاص بت پرستان برای بت‌ها عید می‌گرفتند. غذاهایی حاضر می‌کردند و در بتخانه می‌گذاشتند و سپس همگی به خارج از شهر می‌رفتند و در پایان روز از غذاهای خود را که تبرک شده بود استفاده می‌کردند.
یکی از روزهایی که مردم به خارج از شهر رفته بودند حضرت ابراهیم فرصت را غنیمت شمرد و به جنگ خدایان سنگی رفت و همه بتان را جز یکی از بزرگترین آنها شکست. به این امید که مردم بیایند و از بت بزرگ جویای حال دیگر بتان شوند.
روز عید به پایان رسید و بت پرستان به سوی بتخانه رفتند تا عرض ارادتی کرده غذای تبرک بخورند. آنها با دیدن آن صحنه فریادشان بلند شد که خدایان شان را چه کسی اینگونه ساخته است.
محاکمه ابراهیم(ع)
از آنجا که پیش از این حضرت ابراهیم تهدید به این کار کرده بود، دستور بازداشت او صادر شد و مردم نیز برای شهادت خوانده شدند. و مجازات سوزاندن و خاکستر شدن را برای ابراهیم در نظر گرفتند.
ابراهیم و آتش
یکی از معجزات حضرت ابراهیم در حین مجازات سوزاندن او انجام شد. زمامداران حکومت از جهل مردم استفاده کرده آنها را بر ضد ابراهیم شوراندند.
چنان که مردم بارهای زیادی از هیزم جمع آوری کردند و بر روی هم ریختند تا ابراهیم را در آتش ببینند. چهل روز مردم کوشیدند تا هیزم جمع آوری کنند. مردم نادان از دسترنج خود هیزم تهیه می کردند و نذر بیماران و حاجت‌های خود می‌نمودند.
دریایی از آتش برای ابراهیم فراهم کردند و او را در منجنیق قرار داده، با یک حرکت سریع در میان آن دریای آتش افکندند و مردم همه به تماشا ایستادند.
در روایات و احادیث آمده است: هنگامی که ابراهیم را در منجنیق قرار دادند و می‌خواستند او در میان آتش بیندازند، آسمان و زمین فریاد کشیدند و از خداوند خواستند که او را از این آتش حفظ کند.
در این هنگام جبرئیل به سوی ابراهیم آمد و به او گفت آیا نیازی داری تا برایت رفع کنم؟ ابراهیم نیز گفت بله اما با تو نه! مقصود او کمک طلبیدن از خداوند بود.
گلستان آتش
حضرت ابراهیم با شادی و هلهله مردم به درون آتش افکنده شد. اما خدایی که تمام اراده هستی به دست او است، اینگونه نخواست و اراده کرد تا این بنده مخلص خدا در این آتش شعله ور سالم بماند.
همانطور که در قرآن می‌خوانیم: به آتش گفتیم، ای آتش، بر ابراهیم سرد و سالم باش. (یا نار کونی برداً و سلاماً علی ابراهیم). بدون شک فرمانی که خدا در اینجا می‌دهد یک فرمان تکوینی است. همان دستوری که به آسمان و زمین و خورشید و ماه می‌دهد.
با سرد شدن آتش و سالم ماندن ابراهیم همه دهان ها از تعجب باز ماند. و همگی در خصوص این پدیده عجیب با یکدیگر نجوا می‌کردند. پس یکی از معجزات حضرت ابراهیم زنده ماندن در دریای آتش نمرودیان بود.
زنده کردن پرندگان
روزی ابراهیم(ع) مرداری را دید که نیمی درون دریا و نیمی دیگر از بدنش خارج از آب قرار داشت و حیوانات دریا و خشکی آن را طعمه خود قرار داده بودند.
او به این فکر رفت که چگونه مردگان بعد از مرگ زنده می‌شوند. اگر این حادثه برای انسان رخ دهد چگونه می‌توانند در روز رستاخیز با این بدن ظاهر شوند؟
پس از خداوند خواست تا چگونگی زنده شدن مرده ها را با او نشان دهد. خداوند فرمود چهار پرنده را ریز ریز کن و بر روی هر کوهی پاره‌ای از آنها را قرار بده و سپس به سوی خود فرا بخوان. آنها شتابان به سوی تو می‌آیند و بدان که خداوند حکیم و توانا است.
از دیگر معجزات حضرت ابراهیم می‌توان به قوچی اشاره کرد که به جای ذبح حضرت اسماعیل در دستان آن حضرت قرار گرفت.
