مذهبی

متن کامل سوره قلم بدون ترجمه و با ترجمه + pdf با فونت درشت

در این مطلب از سایت تریپ لند متن کامل سوره قلم بدون ترجمه و با ترجمه + pdf با فونت درشت را برای شما آماده کرده ایم. امیدواریم از این مطلب لذت ببرید.

سوره قلم؛ سوره ای که در آن خداوند به قلم و آنچه می نویسد قسم خورده است. اینکه سوره قلم دومین سوره ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است، حاکی از اهمیت بالای این سوره می باشد. برخی افراد سوره قلم را به نام نون و القلم می شناسند. در محتوای سوره قلم به ویژگی های شخصیتی پیامبر اکرم(ص) و در مقابل به صفات زشت مشرکان و دشمنان حضرت محمد (ص) اشاره شده است. همچنین در سوره قلم خداوند به پیامبر(ص) توصیه کرده که در مقابل مشرکان و دشمنان صبر داشته باشد. در این پست قرار است شما متن کامل سوره قلم بدون ترجمه و با ترجمه را به همراه متن صوتی سوره قلم و پی دی اف سوره قلم با خط درشت را ببینید.

نام سوره قلم
محل نزول مکه
شماره سوره 68
تعداد آیات 52
جزء 29
تعداد حروف 1288
تعداد کلمات 301

متن سوره قلم

از پیامبر گرامی (ص) و امامان معصوم (ع) آیات و روایات گوناگونی در رابطه با سوره قلم ذکر شده است و در اینجا دو تا از مهمترین روایات را بیان می کنیم.

امام صادق (ع) در رابطه با سوره قلم این چنین می فرمایند که : هر کس سوره قلم را در نمازهای واجب یا مستحبی قرائت کند هیچگاه به فقر مبتلا نمی شود و پس از مردن از تاریکی قبر در امان خواهد بود.

به علاوه از پیامبر عظیم الشان صلی الله علیه و آله وسلم درباره سوره قلم روایت شده که: هر کس سوره قلم را قرائت نماید خداوند ثواب افراد خوش اخلاق را به او عطا می کند.

متن سوره قلم بدون ترجمه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ﴿۱﴾
 مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ ﴿۲﴾
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ ﴿۳﴾
وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ ﴿۴﴾
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ ﴿۵﴾
بِأَيْيِكُمُ الْمَفْتُونُ ﴿۶﴾
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿۷﴾
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ ﴿۸﴾
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ ﴿۹﴾
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ ﴿۱۰﴾
هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ ﴿۱۱﴾
مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿۱۲﴾
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ ﴿۱۳﴾
أَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ ﴿۱۴﴾
إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۵﴾
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ ﴿۱۶﴾
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ ﴿۱۷﴾
وَلَا يَسْتَثْنُونَ ﴿۱۸﴾
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ ﴿۱۹﴾
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ ﴿۲۰﴾
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ ﴿۲۱﴾
أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَارِمِينَ ﴿۲۲﴾
فَانْطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ ﴿۲۳﴾
أَنْ لَا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُمْ مِسْكِينٌ ﴿۲۴﴾
وَغَدَوْا عَلَى حَرْدٍ قَادِرِينَ ﴿۲۵﴾
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ ﴿۲۶﴾
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۲۷﴾
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ ﴿۲۸﴾
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿۲۹﴾
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ ﴿۳۰﴾
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ ﴿۳۱﴾
عَسَى رَبُّنَا أَنْ يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ ﴿۳۲﴾
كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿۳۳﴾
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿۳۴﴾
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ ﴿۳۵﴾
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿۳۶﴾
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ ﴿۳۷﴾
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ ﴿۳۸﴾
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ ﴿۳۹﴾
سَلْهُمْ أَيُّهُمْ بِذَلِكَ زَعِيمٌ ﴿۴۰﴾
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ ﴿۴۱﴾
يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ ﴿۴۲﴾
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ ﴿۴۳﴾
فَذَرْنِي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۴۴﴾
وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ ﴿۴۵﴾
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ ﴿۴۶﴾
أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ﴿۴۷﴾
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ ﴿۴۸﴾
لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ ﴿۴۹﴾
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۵۰﴾
وَإِنْ يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ﴿۵۱﴾
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿۵۲﴾

متن سوره قلم با ترجمه

در این بخش متن سوره قلم با و ترجمه آنرا در اختیار شما عزیزان قرار داده ایم:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان


ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ﴿۱﴾

نون سوگند به قلم و آنچه مى ‏نويسند (۱)


 مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ ﴿۲﴾

[كه] تو به لطف پروردگارت ديوانه نيستى (۲)


وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ ﴿۳﴾

و بى‏ گمان تو را پاداشى بى‏ منت‏ خواهد بود (۳)


وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ ﴿۴﴾

و راستى كه تو را خويى والاست (۴)


فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ ﴿۵﴾

به زودى خواهى ديد و خواهند ديد (۵)


بِأَيْيِكُمُ الْمَفْتُونُ ﴿۶﴾

[كه] كدام يك از شما دستخوش جنونيد (۶)


إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿۷﴾

پروردگارت خود بهتر مى‏ داند چه كسى از راه او منحرف شده و [هم] او به راه يافتگان داناتر است (۷)


فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ ﴿۸﴾

پس از دروغزنان فرمان مبر (۸)


وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ ﴿۹﴾

دوست دارند كه نرمى كنى تا نرمى نمايند (۹)


وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ ﴿۱۰﴾

و از هر قسم خورنده فرو مايه‏ اى فرمان مبر (۱۰)


هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ ﴿۱۱﴾

[كه] عيبجوست و براى خبرچينى گام برمى دارد (۱۱)


مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿۱۲﴾

مانع خير متجاوز گناه پيشه (۱۲)


عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ ﴿۱۳﴾

گستاخ [و] گذشته از آن زنازاده است (۱۳)


أَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ ﴿۱۴﴾

به صرف اينكه مالدار و پسردار است (۱۴)


إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۵﴾

چون آيات ما بر او خوانده شود گويد افسانه ‏هاى پيشينيان است (۱۵)


سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ ﴿۱۶﴾

زودا كه بر بينى‏ اش داغ نهيم [و رسوايش كنيم] (۱۶)


إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ ﴿۱۷﴾

ما آنان را همان گونه كه باغداران را آزموديم مورد آزمايش قرار داديم آنگاه كه سوگند خوردند كه صبح برخيزند و [ميوه] آن [باغ] را حتما بچينند (۱۷)


وَلَا يَسْتَثْنُونَ ﴿۱۸﴾

و[لى] ان شاء الله نگفتند (۱۸)


فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ ﴿۱۹﴾

پس در حالى كه آنان غنوده بودند بلايى از جانب پروردگارت بر آن [باغ] به گردش در آمد (۱۹)


فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ ﴿۲۰﴾

و [باغ] آفت زده [و زمين باير] گرديد (۲۰)


فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ ﴿۲۱﴾

پس [باغداران] بامدادان يكديگر را صدا زدند (۲۱)


أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَارِمِينَ ﴿۲۲﴾

كه اگر ميوه مى‏چينيد بامدادان به سوى كشت‏ خويش رويد (۲۲)


فَانْطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ ﴿۲۳﴾

پس به راه افتادند و آهسته به هم مى گفتند (۲۳)


أَنْ لَا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُمْ مِسْكِينٌ ﴿۲۴﴾

كه امروز نبايد در باغ بينوايى بر شما در آيد (۲۴)


وَغَدَوْا عَلَى حَرْدٍ قَادِرِينَ ﴿۲۵﴾

و صبحگاهان در حالى كه خود را بر منع [بينوايان] توانا مى‏ ديدند رفتند (۲۵)


فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ ﴿۲۶﴾

و چون [باغ] را ديدند گفتند قطعا ما راه گم كرده‏ ايم (۲۶)


بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۲۷﴾

[نه] بلكه ما محروميم (۲۷)


قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ ﴿۲۸﴾

خردمندترينشان گفت آيا به شما نگفتم چرا خدا را به پاكى نمى‏ ستاييد (۲۸)


قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿۲۹﴾

گفتند پروردگارا تو را به پاكى مى‏ ستاييم ما واقعا ستمگر بوديم (۲۹)


فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ ﴿۳۰﴾

پس بعضي‏شان رو به بعضى ديگر آوردند و همديگر را به نكوهش گرفتند (۳۰)


قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ ﴿۳۱﴾

گفتند اى واى بر ما كه سركش بوده‏ ايم (۳۱)


عَسَى رَبُّنَا أَنْ يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ ﴿۳۲﴾

اميد است كه پروردگار ما بهتر از آن را به ما عوض دهد زيرا ما به پروردگارمان مشتاقيم (۳۲)


كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿۳۳﴾

عذاب [دنيا] چنين است و عذاب آخرت اگر مى‏ دانستند قطعا بزرگتر خواهد بود (۳۳)


إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿۳۴﴾

براى پرهيزگاران نزد پروردگارشان باغستانهاى پر ناز و نعمت است (۳۴)


أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ ﴿۳۵﴾

پس آيا فرمانبرداران را چون بدكاران قرار خواهيم داد (۳۵)


مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿۳۶﴾

شما را چه شده چگونه داورى مى ‏كنيد (۳۶)


أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ ﴿۳۷﴾

يا شما را كتابى هست كه در آن فرا مى‏ گيريد (۳۷)


إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ ﴿۳۸﴾

كه هر چه را برمى‏ گزينيد براى شما در آن خواهد بود (۳۸)


أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ ﴿۳۹﴾

يا اينكه شما تا روز قيامت [از ما] سوگندهايى رسا گرفته ايد كه هر چه دلتان خواست‏ حكم كنيد (۳۹)


سَلْهُمْ أَيُّهُمْ بِذَلِكَ زَعِيمٌ ﴿۴۰﴾

از آنان بپرس كدامشان ضامن اين [ادعا] يند (۴۰)


أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ ﴿۴۱﴾

يا شريكانى دارند پس اگر راست مى‏ گويند شريكانشان را بياورند (۴۱)


يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ ﴿۴۲﴾

روزى كه كار زار [و رهايى دشوار] شود و به سجده فرا خوانده شوند و در خود توانايى نيابند (۴۲)


خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ ﴿۴۳﴾

ديدگانشان به زير افتاده خوارى آنان را فرو مى‏ گيرد در حالى كه [پيش از اين] به سجده دعوت مى ‏شدند و تندرست بودند (۴۳)


فَذَرْنِي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۴۴﴾

پس مرا با كسى كه اين گفتار را تكذيب مى ‏كند واگذار به تدريج آنان را به گونه‏ اى كه در نيابند [گريبان] خواهيم گرفت (۴۴)


وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ ﴿۴۵﴾

و مهلتشان مى‏ دهم زيرا تدبير من [سخت] استوار است (۴۵)


أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ ﴿۴۶﴾

آيا از آنان مزدى درخواست مى ‏كنى و آنان خود را زير بار تاوان گرانبار مى‏ يابند (۴۶)


أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ﴿۴۷﴾

يا [علم] غيب پيش آنهاست و آنها مى ‏نويسند (۴۷)


فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ ﴿۴۸﴾

پس در [امتثال] حكم پروردگارت شكيبايى ورز و مانند همدم ماهى [=يونس] مباش آنگاه كه اندوه زده ندا درداد (۴۸)


لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ ﴿۴۹﴾

اگر لطفى از جانب پروردگارش تدارك [حال] او نمیکرد قطعا نكوهش شده بر زمين خشك انداخته مى ‏شد (۴۹)


فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۵۰﴾

پس پروردگارش وى را برگزيد و از شايستگانش گردانيد (۵۰)


وَإِنْ يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ﴿۵۱﴾

و آنان كه كافر شدند چون قرآن را شنيدند چيزى نمانده بود كه تو را چشم بزنند و مى گفتند او واقعا ديوانه‏ اى است (۵۱)


وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿۵۲﴾

و حال آنكه [قرآن] جز تذكارى براى جهانيان نيست (۵۲)

متن سوره قلم پی دی اف

پی دی اف متن سوره قلم با ترجمهدریافت

سوره قلم صوتی پرهیزگار

برای دانلود فایل صوتی سوره قلم با صدای استاد پرهیزکار روی لینک زیر کلیک نمائید:

متن سوره قلم با صوت

سوره قلم برای چی خوبه

در فضیلت سوره قلم، به نقل از پیامبر اکرم (ص) روایت شده که خواندن سوه قلم باعث درمان دندان درد می شود. به علاوه در برخی روایات آمده که اگر متن کامل سوره قلم را بر کاغذی نوشته و بر دندانی که درد می کند قرار دهید، باعث کاهش دندان درد می شود. همچنین همراه داشتن آیه «و إن یکاد الذین…» در سوره قلم باعث درمان چشم زخم می شود. خواندن سوره قلم در نماز های واجب و مستحبی باعث در امان ماندن از فقر و فشار قبر می شود.

پیشنهاد می شود بخوانید :

جملات کوتاه و زیبا از قرآن

تریپ لند

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا