در این مطلب از سایت تریپ لند متن کامل سوره ذاریات بدون ترجمه و با ترجمه + pdf با فونت درشت را برای شما آماده کرده ایم. امیدواریم از این مطلب لذت ببرید.
سوره ذاریات سوره ای از سوره های مفصلات (کوتاه) است که بخشی از آن در جزء 26 و بخشی در جزء 27 جای گرفته است. ذاریات جمع ذاریه و به معنی بادهایی است که که اشیاء را به پرواز درمی آورد. متن کامل سوره ذاریات بدون ترجمه و با ترجمه + pdf با فونت درشت از شاخص ترین مطالب این مقاله هستند.
| نام سوره | ذاریات |
| محل نزول | مکه |
| شماره سوره | 51 |
| تعداد آیات | 60 |
| جزء | 26 و 27 |
| تعداد حروف | 1546 |
| تعداد کلمات | 360 |
مشهورترین آیه سوره ذاریات، آیه 56 است که هدف از آفرینش جن و انس را عبادت خدا بیان می کند. سایر موضوعاتی که در متن سوره ذاریات به آن ها پرداخته می شود عبارتند از :
- شرح داستان مهمانی فرشتگان در خانه حضرت ابراهیم (ع)
- مأموریت این فرشتگان درباره قوم لوط
- داستان قوم عاد، حضرت موسی (ع)، قوم نوح و قم ثمود
- توحید
- معاد
- آیات و نشانه های خدا در نظام آفرینش
- مبارزه کافران لجوج با پیامبران پیشین
و …
سوره ذاریات یکی از سوره های سفارش شده برای افرادی که به دنبال دعا و طلسم برای پولدار شدن و یا ذکر برای زایمان راحت هستند، می باشند.
متن سوره ذاریات بدون معنی
اولین و مهمترین مطلبی که در این مقاله بیان می شود، متن سوره ذاریات بدون ترجمه می باشد :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا ﴿۱﴾ فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ﴿۲﴾ فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا ﴿۳﴾ فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿۴﴾ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿۵﴾ وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ ﴿۶﴾ وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ﴿۷﴾ إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ ﴿۸﴾ يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ ﴿۹﴾ قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿۱۰﴾ الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿۱۱﴾ يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ ﴿۱۲﴾ يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ ﴿۱۳﴾ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿۱۵﴾ آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ ﴿۱۶﴾ كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ ﴿۱۷﴾ وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿۱۸﴾ وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿۱۹﴾ وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ ﴿۲۰﴾ وَفِي أَنْفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿۲۱﴾ وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿۲۲﴾ فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ ﴿۲۳﴾ هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ ﴿۲۴﴾ إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ ﴿۲۵﴾ فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ ﴿۲۶﴾ فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿۲۷﴾ فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ ﴿۲۸﴾ فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ ﴿۲۹﴾ قَالُوا كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ ﴿۳۰﴾ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۳۱﴾ قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ ﴿۳۲﴾ لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ ﴿۳۳﴾ مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ﴿۳۴﴾ فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۳۵﴾ فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿۳۶﴾ وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿۳۷﴾ وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ ﴿۳۸﴾ فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿۳۹﴾ فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ ﴿۴۰﴾ وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ ﴿۴۱﴾ مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ ﴿۴۲﴾ وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ ﴿۴۳﴾ فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ ﴿۴۴﴾ فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ ﴿۴۵﴾ وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ ﴿۴۶﴾ وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿۴۷﴾ وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿۴۸﴾ وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿۴۹﴾ فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۵۰﴾ وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۵۱﴾ كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿۵۲﴾ أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿۵۳﴾ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ ﴿۵۴﴾ وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۵۵﴾ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿۵۶﴾ مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ ﴿۵۷﴾ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ ﴿۵۸﴾ فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ﴿۵۹﴾ فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿۶۰﴾
متن سوره ذاریات با معنی
در این بخش متن سوره ذاریات با ترجمه فارسی را آورده ایم :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خدای بخشایشگر مهربان وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا ﴿۱﴾ سوگند به بادهاى ذره افشان (۱) فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ﴿۲﴾ و ابرهاى گرانبار (۲) فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا ﴿۳﴾ و سبك سيران (۳) فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿۴﴾ و تقسيم كنندگان كار[ها] (۴) إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿۵﴾ كه آنچه وعده داده شده ايد راست است (۵) وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ ﴿۶﴾ و [روز] پاداش واقعيت دارد (۶) وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ﴿۷﴾ سوگند به آسمان مشبك (۷) إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ ﴿۸﴾ كه شما [درباره قرآن] در سخنى گوناگونيد (۸) يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ ﴿۹﴾ [بگوى] تا هر كه از آن برگشته برگشته باشد (۹) قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿۱۰﴾ مرگ بر دروغپردازان (۱۰) الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿۱۱﴾ همانان كه در ورطه نادانى بى خبرند (۱۱) يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ ﴿۱۲﴾ پرسند روز پاداش كى است (۱۲) يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ ﴿۱۳﴾ همان روز كه آنان بر آتش عقوبت [و آزموده] شوند (۱۳) ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿۱۴﴾ عذاب [موعود] خود را بچشيد اين است همان [بلايى] كه با شتاب خواستار آن بوديد (۱۴) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿۱۵﴾ پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند (۱۵) آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ ﴿۱۶﴾ آنچه را پروردگارشان عطا فرموده مى گيرند زيرا كه آنها پيش از اين نيكوكار بودند (۱۶) كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ ﴿۱۷﴾ و از شب اندكى را مىغنودند (۱۷) وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿۱۸﴾ و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش میکردند (۱۸) وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿۱۹﴾ و در اموالشان براى سائل و محروم حقى [معين] بود (۱۹) وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ ﴿۲۰﴾ و روى زمين براى اهل يقين نشانه هايى [متقاعدكننده] است (۲۰) وَفِي أَنْفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿۲۱﴾ و در خود شما پس مگر نمى بينيد (۲۱) وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿۲۲﴾ و روزى شما و آنچه وعده داده شده ايد در آسمان است (۲۲) فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ ﴿۲۳﴾ پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه واقعا او حق است همان گونه كه خود شما سخن مى گوييد (۲۳) هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ ﴿۲۴﴾ آيا خبر مهمانان ارجمند ابراهيم به تو رسيد (۲۴) إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ ﴿۲۵﴾ چون بر او درآمدند پس سلام گفتند گفت سلام مردمى ناشناسيد (۲۵) فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ ﴿۲۶﴾ پس آهسته به سوى زنش رفت و گوساله اى فربه [و بريان] آورد (۲۶) فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿۲۷﴾ آن را به نزديكشان برد [و] گفت مگر نمى خوريد (۲۷) فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ ﴿۲۸﴾ و [در دلش] از آنان احساس ترسى كرد گفتند مترس و او را به پسرى دانا مژده دادند (۲۸) فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ ﴿۲۹﴾ و زنش با فريادى [از شگفتى] سر رسيد و بر چهره خود زد و گفت زنى پير نازا [چگونه بزايد] (۲۹) قَالُوا كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ ﴿۳۰﴾ گفتند پروردگارت چنين فرموده است او خود حكيم داناست (۳۰) قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۳۱﴾ [ابراهيم] گفت اى فرستادگان ماموريت شما چيست (۳۱) قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ ﴿۳۲﴾ گفتند ما به سوى مردمى پليدكار فرستاده شده ايم (۳۲) لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ ﴿۳۳﴾ تا سنگهايى از گل رس بر [سر] آنان فرو فرستيم (۳۳) مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ﴿۳۴﴾ [كه] نزد پروردگارت براى مسرفان نشانگذارى شده است (۳۴) فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۳۵﴾ پس هر كه از مؤمنان در آن [شهرها] بود بيرون برديم (۳۵) فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿۳۶﴾ و[لى] در آنجا جز يك خانه از فرمانبران [خدا بيشتر] نيافتيم (۳۶) وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿۳۷﴾ و در آنجا براى آنها كه از عذاب پر درد مى ترسند عبرتى به جاى گذاشتيم (۳۷) وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ ﴿۳۸﴾ و [نيز] در [ماجراى] موسى چون او را با حجتى آشكار به سوى فرعون گسيل داشتيم (۳۸) فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿۳۹﴾ پس [فرعون] با اركان [دولت] خود روى برتافت و گفت [اين شخص] ساحر يا ديوانه اى است (۳۹) فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ ﴿۴۰﴾ [تا] او و سپاهيانش را گرفتيم و آنان را در دريا افكنديم در حالى كه او [در آخرين لحظه] نكوهشگر [خود] بود (۴۰) وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ ﴿۴۱﴾ و در [ماجراى] عاد [نيز] چون بر [سر] آنها آن باد مهلك را فرستاديم (۴۱) مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ ﴿۴۲﴾ به هر چه مىوزيد آن را چون خاكستر استخوان مرده مى گردانيد (۴۲) وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ ﴿۴۳﴾ و در [ماجراى] ثمود [نيز عبرتى بود] آنگاه كه به ايشان گفته شد تا چندى برخوردار شويد (۴۳) فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ ﴿۴۴﴾ تا [آنكه] از فرمان پروردگار خود سر برتافتند و در حالى كه آنها مى نگريستند آذرخش آنان را فرو گرفت (۴۴) فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ ﴿۴۵﴾ در نتيجه نه توانستند به پاى خيزند و نه طلب يارى كنند (۴۵) وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ ﴿۴۶﴾ و قوم نوح [نيز] پيش از آن [اقوام نامبرده همين گونه هلاك شدند] زيرا آنها مردمى نافرمان بودند (۴۶) وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿۴۷﴾ و آسمان را به قدرت خود برافراشتيم و بى گمان ما [آسمان]گستريم (۴۷) وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿۴۸﴾ و زمين را گسترانيده ايم و چه نيكو گسترندگانيم (۴۸) وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿۴۹﴾ و از هر چيزى دو گونه [يعنى نر و ماده] آفريديم اميد كه شما عبرت گيريد (۴۹) فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۵۰﴾ پس به سوى خدا بگريزيد كه من شما را از طرف او بيم دهنده اى آشكارم (۵۰) وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۵۱﴾ و با خدا معبودى ديگر قرار مدهيد كه من از جانب او هشداردهنده اى آشكارم (۵۱) كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿۵۲﴾ بدين سان بر كسانى كه پيش از آنها بودند هيچ پيامبرى نيامد جز اينكه گفتند ساحر يا ديوانه اى است (۵۲) أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿۵۳﴾ آيا همديگر را به اين [سخن] سفارش كرده بودند [نه] بلكه آنان مردمى سركش بودند (۵۳) فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ ﴿۵۴﴾ پس از آنان روى بگردان كه تو در خور نكوهش نيستى (۵۴) وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۵۵﴾ و پند ده كه مؤمنان را پند سود بخشد (۵۵) وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿۵۶﴾ و جن و انس را نيافريدم جز براى آنكه مرا بپرستند (۵۶) مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ ﴿۵۷﴾ از آنان هيچ روزيى نمى خواهم و نمى خواهم كه مرا خوراك دهند (۵۷) إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ ﴿۵۸﴾ خداست كه خود روزى بخش نيرومند استوار است (۵۸) فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ﴿۵۹﴾ پس براى كسانى كه ستم كردند بهره اى است از عذاب همانند بهره عذاب ياران [قبلى]شان پس [بگو] در خواستن عذاب از من شتابزدگى نكنند (۵۹) فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿۶۰﴾ پس واى بر كسانى كه كافر شده اند از آن روزى كه وعده يافته اند (۶۰)
سوره ذاریات پی دی اف
پی دی اف سوره ذاریات با خط درشت
سوره ذاریات صوتی
سوره ذاریات چه خواصی دارد
خواص سوره ذاریات برای ثروت در روایت های مختلفی آمده است. در روایتی در مورد سوره ذاریات داریم : اگر هر روز سوره ذاریات، سوره مزمل، سوره انشراح و سوره طلاق را بخوانید و اگر روزی نتوانستید بخوانید، روز دیگر قضای آن را قرائت کنید، روزی و مال شما زیاد می شود و از جایی که انتظار ندارید روزی دریافت می کنید.
همچنین در روایات دیگری داریم، اگر سوره ذاریات را نزد بیماری بخوانید، درمان می شود و اگر متن آن را بنویسید و همراه زن باردار بگذارید، وضع حمل او آسان می شود. نیز اگر آیات 56 تا 58 متن سوره ذاریات را بر کاغذی نوشته و همراه شخصی که کاهل نماز است، بگذارید به نماز خواندن علاقه مند می شود.
امام صادق (ع) در باب سوره ذاریات می فرمایند : قرائت کردن سوره ذرایات در روز یا شب، باعث بهبود وضع معیشت و افزایش روزی می شود و نوری در قبر قاری متن سوره ذاریات می تابد و تا قیامت قبر او روشن می شود.
برای گشایش در ازدواج دختر و پسری که خواهان ازدواج با یکدیگر هستند، آیه 49 متن سوره ذاریات را روی کاغذی نوشته و بر گردن دختر و پسر بیاویزید انشاالله گشایش حاصل می شود و به یکدیگر می رسند. به علاوه خواندن سوره ذاریات باعث حاجت روایی می شود و خواندن متن سوره ذاریات برای پیدا کردن شغل مناسب و موفقیت در آن توصیه می شود.
پیامبر اکرم ( ص) اینگونه می فرمایند : اگر کسی سوره ذاریات را بخواند، ده برابر تمام بادهایی که در دنیا وزیده، از جانب خدا به او خیر و نیکی می رسد. همچنین حضرت محمد (ص) فرموده اند : هر که متن سوره ذاریات را درون ظرف چینی یا بلوری بنویسید و از آب این ظرف بنوشید، ترس شما از بین می رود.
سوره ذاریات چند آیه دارد
سوره ذاریات که سوره ای پر فضیلت است، دارای 60 آیه می باشد.
سوره ذاریات چه خواصی دارد
شاخص ترین خواص سوره ذاریات بخت گشایی، درمان بیماری، کمک به حمل جنین توسط مادر و .. می باشد.
سوره ذاریات جزء چندم قرآن است
بخشی از متن سوره ذاریات در جزء 26 و بخشی از متن این سوره در جزء 27 قرار دارد.
