متن آهنگ هه شهاب سورئال به صورت کامل

متن آهنگ هه شهاب سورئال

[اینترو]
خورده خوردم بیا پازلامو بچین
کسی نیس دورم غایبارو ببین
بجز اشکام که کلمه بودن
سکوتمم گریه بود تو نه ولی امیر دید

[ورس یک]
چقد دوره ازم امشب مث خدافظیه
ک من پشت رفتنشم، بی حضور
یا رفاقت رنگ شهر چقد دوره ازم امشب
موندن زیر پامه اندازه نفسام
خاطره باهامه زیر آسمون فصلا بی ستاره
موندن اشتباهه اینجا ک همه چی پشت و رو داره
بعد من تو بمون واسه ادامه
بعد من رویاهات میان کنارت
مث آرزویی چون هیچ وقت پهلوم ندارمت
بعد من بهش نگید الف جهانمه
بعد من تو بمون واسه ادامه
بعد من رویاهات میان کنارت
خیال بودنت زنده‌ست و زندگی بداهه
اشکا کلمه بودن که نریختن الان تو صدامه
سوزوند حنجرمو انگار با اشک شمع
بستم پنجره رو تا تنهایی شکنجه شم
بی مورفین چشاتو تزریق تو نگام
فعل نیستم رو به دوش میکشم
چقدر دوره ازم هرشب
ما نمیفهمیم حال همو چون
مثل هیروشیما بودم وقتی نوشتم این شعر و
تو بوسه هات جوونه شد رو گونه های لاله
تو ولی اما بودنت حق من همه جا باطل
من مثل تنگی نفستم
مثل غم کوچه‌های شهرتم
برعکس خنده های بی مکثتم
من مثل اسمون ابریم غمگین
من مثل،
من مثل سیگاراییم که ترکشون کردی
باز میکشی ولی به من دست نمیزنی
از این شکستم آروم
تاریکی رفت تو قرنیه جا نور
تو هر غروب سایه ازم جاموند ولی
وانمود نپیچید توم حتی اندازه تار مو
پس رهایی نفسامه دادمش به آرزو
مرگ گرفت ازم خیلیا چقدر نبودن
پهلومو جاشون دود کردم سیگار یا
کشیدم انگشت رو صفحه‌های دیوار
خوابید واژه رو چوب خطای بیدار
دنیا خماریه من نسخ سیگار
از هر نام یه دونه ه میخواد
که ه نفس آخره و نامم بازتاب
وقتی لرزش دستام گرفت ضربانو
می خواستم بالا بیارم نفسامو
همین خودکشی نوشته هام شد
تنهاییو جاکردم تو همه جمع هامون
یه بداهه شعر قلاب شد
کشید آسمونمو پایین تو مرداب کشت
نگاه نشسته تو غروب تلألوئم
گاهی منو آینه ی تصویر کدر با تصورم
میارم تو رو پهلوم میگمت فقط بمون
سایه ها میگن نیستی خاموشی میرسه به گلوم
میشه تو ترانه با لحظه ها حبس شم
و صبر کرد تا رسیدن به گوشت
که با ثانیه ها آزاد شم اون
موقع داریم همو حتی بعد این که
بی نفس بیفتم مکث شم
قلم مسته ساغرش غروب جمعه
فانیو فهمیدم وقتی تموم شد خنده
اگه واسه آزادی از دست رفته
خیلی چیزا مثل بیایی یا با
شکنجه ها روحت رسیده به ویرانی
هستم که اهدا بشم از جسم عضو
و از روح با نوشته ها تند تند
یه سرما زاییده شد از تن
متولد بهمن نفس رفت تو جمله‌ش
دیگه خیلی وقته رویاهاش کهنن
گفتن سرپا میشه یه امپراطوریه فلج
ولی اون که از درون مچاله شده دیگه مُردست
حالا که نیستم به صدام بده زیستن
دار زدم تصویر رو وقتی نگا بهم گفت پیرم
حالا که نیستم به صدام بده زیستن
لای دودو دم خاطره ها بمون پیشم
حالا که نیستم تو رفیق شب شو
باهاش بمون از طلوع جمعه ها بگو
از این که چطور اسمم خط خورد
از تکرار چرخه ها بگو تا رسیدن
به دیشب که با خاطره ها مرد
بعد من شبو بغل کن که دم سحر تنهاس
که رفته تو گوشش همه اشکام
شبو بغل کن بی بهونه هر ترانه دیدار ماست
هر دیدار ی آشنایی جداست
شبو بغل کن اگه دورم از بودنا
اگه بو غم میدن سرودنام
اگه اهدا کردم روحو تنو
یادت بمونه بغل کنی شبو
بعد من، پنجره‌ها رو باز کن
گه گاهی ماهو صدا کن
این نوشته رو مهمان شو
رو به آسمون بکن نگا فوت
یادگاریا تو زیپ ساکمه حتی
سیگارایی که باهات کشیدمو
تو ریه دارمش حتی
لهجه ی خنده هات هنوز یادمه
هنو شور و شوق بچگیت تو نگاهمه
اگه نصیبم شد یه زندگی دوباره
بغلت میکنم تکرار و میدم به ادامه
سخت بود اون روزا که نداشتمت
یه رفاقت یه لبخند یه دلیل یه آریا
رفت دیگه اون کوچه رو نخواستمش
از اونجا منو نبرید دوباره

[اوترو]
بعد من تو بمون واسه ادامه
بعد من رویاهات میان کنارت
مث آرزویی چون هیچ وقت پهلوم ندارمت
بعد من بهش نگید الف جهانمه
بعد من تو بمون واسه ادامه
بعد من رویاهات میان کنارت
خیال بودنت زنده‌ستو زندگی بداهه
اشکا کلمه بودن ک نریختن الان تو صدامه

متن آهنگ شهاب سورئال به نام هه