مواردی که لازم نیست بدن و لباس پاک باشد

مواردی که لازم نیست بدن و لباس پاک باشد

مواردی که لازم نیست بدن و لباس نماز گزار پاک باشد

[اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد]

مسأله 848 در سه صورت (1) که تفصیل آنها بعداً گفته می شود، اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:

اول: آن که به واسطه زخم یا جراحت یا دُمَلی که در بدن او است لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.

دوم: آن که بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم که تقریباً به اندازه یک اشرفی می شود (2) به خون آلوده باشد. (3)

سوم: آن که ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند (4) (و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است (5)): اول: (6) آن که لباسهای کوچک او مانند جوراب و عرقچین (7) نجس باشد. (8) دوم: آن که لباس زنی که پرستار بچه است (9) نجس شده باشد و احکام این پنج صورت مفصلًا در مسائل بعد گفته می شود.

(1) (بهجت:) در چهار صورت..

(2) (خوئی، تبریزی، بهجت:) به اندازه بند سر انگشت سبّابه شهادت می شود..

(فاضل:) به اندازه سطح یک دو ریالی می شود..

(3) (فاضل:) بجز خونهائی که در مسأله [849] می آید..

(سیستانی:) دوّم: آن که بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم به خون آلوده باشد و بنا بر احتیاط واجب درهم باید به اندازه بند سر انگشت ابهام حساب شود..

(زنجانی:) دوّم: آن که بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم به خون آلوده باشد چون قطر در هم متعارف در زمانهای سابق حد اقل (23) میلیمتر بوده، لازم است از این مقدار کمتر باشد..

(4) (خوئی، سیستانی، تبریزی:) و نیز در یک صورت اگر لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است و آن صورت آن است که لباسهای کوچک او مانند جوراب و عرقچین نجس باشد و احکام این چهار صورت (تبریزی: سه صورت) مفصلًا در مسائل بعد گفته می شود. [پایان مسأله]

(5) [قسمت داخل پرانتز در رساله آیت اللّه بهجت نیست]

(6) (بهجت:) چهارم:..

(7) (فاضل:) جوراب و دستکش..

(8) (بهجت:) [و] احکام این چهار صورت بطور تفصیل در مسائل بعد گفته می شود. [پایان مسأله]

(9) (زنجانی:) لباس زنی که پرستار پسر بچه یا دختر بچه است..

(مکارم:) مسأله در شش صورت اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است: 1 در جایی که به واسطه زخم یا جراحت یا دمل لباس یا بدن به خون آلوده شده باشد. 2 در جایی که خون موجود در لباس کمتر از درهم باشد (درهم تقریباً به اندازه یک بند انگشت اشاره است). 3 هر گاه لباسهای کوچک مانند جوراب و عرقچین او نجس باشد. 4 محمول متنجّس.

5 لباس زنی که پرستار بچّه است. 6 در جایی که ناچار است با بدن یا لباس نجس نماز بخواند. (شرح اینها در مسائل آینده خواهد آمد).

توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و محشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت،فاضل،  اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.

مواردی که پاک بودن بدن یا لباس نمازگزار لازم نیست

اول: خون زخم، جراحت و دمل
اگر در بدن یا #لباس_نمازگزار، خون زخم، #جراحت یا #دمل باشد، چنانچه آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض كردن لباس برای بيشتر مردم يا برای شخص او سخت و مستلزم حرج و مشقت است، تا وقتی که زخم، جراحت یا دمل خوب نشده است، می‌تواند با آن خون نماز بخواند؛ همچنین چرکی که با خون بیرون می‌آید یا دوایی که روی زخم می‌گذارند و نجس می شود، همین حکم را دارد.

دوم: خون کمتر از یک بند انگشت اشاره
اگر بدن یا لباس نمازگزار به خون آلوده باشد، درصورتی که مقدار آن کمتر از یک #بند_انگشت اشاره باشد، نماز با آن اشکال ندارد، ولی اگر به اندازۀ بند انگشت اشاره یا بیشتر از آن باشد نماز با آن اشکال دارد.

سوم: متنجس بودن لباس‌های کوچک
اگر لباس¬های کوچک نمازگزار، مانند جوراب، دستکش و عرقچین که با آنها نمی‌توان عورت را پوشاند و نیز انگشتر، دستبند و مانند آن، با نجاستی تماس پیدا کند و نجس شود، نماز با آن صحیح است.

چهارم: اضطرار به پوشیدن لباس نجس
کسی که به‌خاطر سرما یا نداشتن آب و مانند آن ناچار شود که با بدن یا #لباس_نجس نماز بخواند، نمازش صحیح است.

منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای

حضرت آیت الله مکارم شیرازی

صورت های جواز نماز با بدن یا لباس نجس

پرسش : در چه مواردی می توان با بدن یا لباس نجس نماز خواند؟
پاسخ : در شش صورت اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحیح است:

1ـ در جایى که به واسطه زخم یا جراحت و دمل، لباس یا بدن به خون آلوده شده باشد.

2ـ در جایى که خون موجود در لباس کمتر از درهم باشد (درهم تقریباً به اندازه یک «بند انگشت» اشاره است).

3ـ هرگاه لباس هاى کوچک مانند جوراب و عرقچین او نجس باشد.

4ـ محمول متنجّس.

5ـ لباس زنى که پرستار بچّه است

. 6ـ در جایى که ناچار است با بدن یا لباس نجس نماز بخواند. مثلا در جایى گرفتار شده که لباس او نجس است و قابل تبدیل نیست یا وقت براى تطهیر آن تنگ است در اینجا از باب ضرورت نماز در لباس نجس صحیح است.

منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی.

مواردی که لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاک باشد
مسأله 834 ـ در سه صورت که تفصیل آنها بعداً ذکر می‌شود، اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:
اوّل: آنکه به واسطه زخم یا جراحت یا دملی که در بدن اوست، لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوّم: آنکه بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم به خون آلوده باشد، ـ و بنا بر احتیاط واجب ـ درهم باید به‌اندازه بند سر انگشت شَست حساب شود.
سوّم: آنکه ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.
و نیز در یک صورت اگر لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است، و آن صورت آن است که لباس‌های کوچک او مانند جوراب و عرقچین نجس باشد.
و احکام این چهار صورت مفصلاً در مسائل بعد ذکر می‌شود.
مسأله 835 ـ اگر در بدن یا لباس نمازگزار، خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است می‌تواند با آن خون نماز بخواند. و همچنین است اگر چرکی که با خون بیرون آمده، یا دوایی که روی زخم گذاشته‌اند و نجس شده در بدن یا لباس او باشد.
مسأله 836 ـ اگر خون بریدگی و زخمی که به‌زودی خوب می‌شود و شستن آن آسان است، در بدن یا لباس نمازگزار باشد و به‌اندازه درهم یا بیشتر باشد، نماز او باطل است.
مسأله 837 ـ اگر جایی از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد، به رطوبت زخم نجس شود، جایز نیست با آن نماز بخواند. ولی اگر مقداری از بدن یا لباس که اطراف زخم است به رطوبت آن نجس شود، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
مسأله 838 ـ اگر از بواسیر یا زخمی که توی دهان و بینی و مانند اینهاست، خونی به بدن یا لباس برسد، می‌تواند با آن نماز بخواند، و فرقی نیست که دانه بواسیر بیرون باشد یا اندرون.
مسأله 839 ـ کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی که به اندازه درهم یا بیشتر از آن است ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند.
مسأله 840 ـ اگر چند زخم در بدن باشد و به‌طوری نزدیک هم باشند که یک زخم حساب شود، تا وقتی همه خوب نشده‌اند نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد. ولی اگر به‌قدری از هم دور باشند که هرکدام یک زخم حساب شود، هرکدام که خوب شد باید برای نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.
مسأله 841 ـ اگر خون حیض در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است. ـ و بنا بر احتیاط واجب ـ خون نجس‌العین مثل خوک و مردار، و حیوان حرام‌گوشت و خون نفاس و استحاضه نیز چنین است. ولی خون‌های دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال‌گوشت اگرچه در چند جای بدن و لباس باشد در صورتی که روی هم کمتر از درهم باشد نماز خواندن با آن اشکال ندارد.
مسأله 842 ـ خونی که به لباس بی آستر بریزد و به پشت آن برسد، یک خون حساب می‌شود، و هر طرفی که مساحت خون بیشتر باشد آن را باید محاسبه نمود، ولی اگر پشت آن جدا خونی شود، باید هرکدام را جدا حساب نمود. پس اگر خونی که در پشت و روی لباس است روی هم کمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح، و اگر به مقدار درهم یا بیشتر باشد، نماز با آن باطل است.
مسأله 843 ـ اگر خون روی لباسی که آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد، و یا به آستر بریزد و روی لباس خونی شود، یا از لباس به لباس دیگر برسد، باید هرکدام را جدا حساب نمود، پس اگر روی هم کمتر از درهم باشد نماز صحیح، وگرنه باطل است، مگر در صورتی که متصل‌به‌هم باشند به‌طوری که در نزد عرف یک خون حساب شود، پس اگر خون در طرفی که مساحتش بیشتر است کمتر از درهم باشد، نماز با آن صحیح، و اگر به مقدار درهم یا بیشتر باشد، نماز با آن باطل است.
مسأله 844 ـ اگر خون بدن یا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد که از حدود خون تجاوز کند و اطراف آن را آلوده کند، نماز با آن باطل است اگرچه خون و رطوبتی که به آن رسیده به‌اندازه درهم نباشد، ولی اگر رطوبت فقط به خون برسد و اطراف را آلوده نکند، نماز خواندن با آن اشکال ندارد.
مسأله 845 ـ اگر بدن یا لباس خونی نشود ولی به واسطه رسیدن با رطوبت به خون نجس شود، اگرچه مقداری که نجس شده کمتر از درهم باشد، نمی‏شود با آن نماز خواند.
مسأله 846 ـ اگر خونی که در بدن یا لباس است کمتر از درهم باشد و نجاست دیگری به آن برسد، مثلاً یک قطره ادرار روی آن بریزد، در صورتی که به مواضع پاک بدن یا لباس برسد نماز خواندن با آن جایز نیست، بلکه اگر به مواضع پاک بدن یا لباس هم نرسد ـ بنا بر احتیاط لازم ـ نماز خواندن با آن صحیح نیست.
مسأله 847 ـ اگر لباس‌های کوچک نمازگزار مثل عرقچین و جوراب که نمی‏شود با آنها عورت را پوشانید نجس باشد، چنانچه از مردار نجس یا از حیوان نجس‌العین مانند سگ درست نشده باشد، نماز با آنها صحیح است. و اگر از مردار نجس یا حیوان نجس درست شده باشد ـ بنا بر احتیاط واجب ـ نماز خواندن با آنها باطل است. و اگر با انگشتری نجس نماز بخواند اشکال ندارد.
مسأله 848 ـ چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد، و همچنین لباس نجس که همراه اوست ضرری به نماز نمی‏رساند.
مسأله 849 ـ اگر می‏داند خونی که در بدن یا لباس اوست کمتر از درهم است، ولی احتمال می‏دهد که از خون‌هایی باشد که عفو در آنها نیست، جایز است با آن خون نماز بخواند.
مسأله 850 ـ اگر خونی که در لباس یا بدن است کمتر از درهم باشد و نداند که از خون‌هایی است که عفو در آنها نیست و نماز بخواند، و بعد معلوم شود که از خون‌هایی بوده که عفو در آنها نیست، اعاده نماز لازم نیست. و همچنین است اگر اعتقاد نماید که کمتر از درهم است و نماز بخواند و بعد معلوم شود که به مقدار درهم یا بیشتر بوده، در این صورت نیز اعاده نماز لازم نیست.

منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات حضرت آیت الله العظمی سیستانی

ويژه نامه احكام نماز

• حکم پوشیدن لباس جنس مخالف
• نماز خواندن در لباس شهرت
• احکام متفرقه لباس نمازگزار
• حکم لباس نمازگزار از جنس ابریشم
• استفاده از طلا در نماز چگونه است
• لباس نمازگزار از حیوان حرام گوشت نباشد

کلید: مواردی که لازم نیست بدن و لباس پاک باشد مواردی که لازم نیست بدن و لباس پاک باشد مواردی که لازم نیست بدن و لباس پاک باشد مواردی که لازم نیست بدن و لباس پاک باشد مواردی که لازم نیست بدن و لباس پاک باشد مواردی که لازم نیست بدن و لباس پاک باشد مواردی که لازم نیست بدن و لباس پاک باشد