شکى نیست که یکى از مخلوقات خداوند، ملائکه هستند. امّا در حقیقت ملائکه که از چه خلق شده اند، بحث هاى فراوان شده است.از رسول خدا(ص) نقل شده است که اولین مخلوق الهی، ارواح ما بوده است، سپس ملائکه از نور ما خلق شده اند.و اگر ما نبودیم خداوند ملائکه را خلق نمى کرد.
خداوند ملائکه را آفرید و در آسمان جاى داد.در روایت دیگر آمده: «خلق الملائکه روحانیین لهم اجنحه لطیرون بها؛ خداوند ملائکه را از روح آفرید و براى آنان بال هایى که پرواز کنند قرار داد».در روایت دیگر آمده است که ملائکه به صورت هاى مختلف آفریده شده اند؛ یعنى به اَشکال گوناگون وجود دارند.
امیرالمؤمنین(ع) درباره خلقت ملائکه فرمود: «آنگاه آسمان ها را از هم گشود و مملوّ از فرشتگان مخلفت ساخت. گروهى از آنان همیشه به سجده اند و رکوع ندارند و گروهى در رکوعند و قیام ندارند و یا در صفوفى که هرگز از هم پراکنده نمى گردد قرار دارند و یا همواره تسبیح مى گویند».در جاى دیگر مى فرماید: «سپس خداوند سبحان براى سکونت بخشیدن در آسمان ها و اباد ساختن بالاترین قسمت از ملکوت خویش، مخلوقاتى بدیع یعنى فرشتگان را آفرید که تمام صحنه هاى آسمان را پر کنند و فاصله جو آن را از آن ها مالامال ساخت.هم اکنون صداى تسبیح آن ها فاصله را پرکرده و در بارگاه قدس و درون پرده هاى حجاب و صحنه هاى مجد و عظمت پروردگار طنین انداز است».
برخی نیز معتقدند که ملائکه مجرد تام عقلانى هستند ولی گروهی دیگر بر این باورند که فرشتگان اجسام لطیف هستند.قران کریم مبدا خلقت انسان را, خاک و مبدا خلقت جن را آتش معرفى نموده است ولى درباره ملائکه با صراحت مبدا و منشأیى ذکرنکرده است اما احادیث , منشأ خلقت ملائکه را نور دانسته اند. مرحوم طوسى در تفسیر شریف مجمع البیان ذیل آیه یک از سوره جن مى فرماید: جن موجودى است داراى جسمى نامریى که اشکالى برخلاف شکل آدمیان و فرشتکان دارند, زیرا انسان از خاک و ملک از نور و جن از آتش آفریده شده است .در پایان دنیا همه غیر از خداوند می میرند ودوباره زنده می شوند.
