تاریخ شهادت امام موسی کاظم

واپسین روزهای عمر امام کاظم(ع) در زندان سندی بن شاهک سپری شد. شیخ مفید گفته است سندی، به دستور هارون الرشید امام را مسموم کرد و امام سه روز پس از آن به شهادت رسید.[۱۲۸] شهادت وی ۲۵ رجب سال ۱۸۳ قمری در بغداد رخ داده است.[۱۲۹] درباره زمان و مکان شهادت امام کاظم (ع) نظرات دیگری هم وجود دارد.[۱۳۰][۱۳۱]

پس از آنکه موسی بن جعفر(ع) به شهادت رسید، سندی بن شاهک می‌خواست این‌گونه جلوه دهد که امام به مرگ طبیعی از دنیا رفته است از همین رو عده‌ای از فقها و سرشناسان بغداد را حاضر کرد و پیکر امام را به آن‌ها نشان داد تا ببینند در بدن امام جراحتی وجود ندارد. هم‌چنین به دستور او پیکر امام را روی پل بغداد قرار دادند و اعلام کردند که موسی بن جعفر به مرگ طبیعی از دنیا رفته است.[۱۳۲] درباره چگونگی شهادت وی گزارش‌های متفاوتی وجود دارد؛ بیشتر تاریخ‌نویسان بر این باورند که یحیی بن خالد و سندی بن شاهک او را مسموم کرده‌اند[۱۳۳][۱۳۴] در گزارشی نیز گفته شده او را با پیچیدن در فرش، به شهادت رسانده‌اند.[۱۳۵] [یادداشت ۲]

برای قراردادن بدن امام کاظم(ع) در معرض دید عموم دو دلیل گفته شده: یکی اثبات این‌که او به مرگ طبیعی از دنیا رفته؛ دیگری باطل کردن باور کسانی که به مهدویت او اعتقاد داشته‌اند.[۱۳۶]

پیکر موسی بن جعفر(ع) را در منطقه شونیزیه در مقبره خانوادگی منصور که به مقابر قریش شهرت داشت، دفن کردند.[۱۳۷] مدفن او به حرم کاظمین مشهور است. گفته شده دلیل عباسیان برای این‌که بدن امام را در این مقبره دفن کردند، ترس از آن بود که مبادا مکان دفن او محل تجمع و حضور شیعیان شود.[۱۳۸]

آرامگاه

آرامگاه امام کاظم(ع) و امام جواد(ع)، در منطقه کاظمین در بغداد به حرم کاظمین مشهور و زیارتگاه مسلمانان به‌ویژه شیعیان است. بر پایه روایاتی از امام رضا(ع)، ثواب زیارت قبر امام کاظم(ع)، با زیارت قبر پیامبر اکرم(ص)، حضرت علی(ع) و امام حسین(ع) برابری می‌کند.[۱۳۹]

مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۴۲.
پرش به بالا↑ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۵.
پرش به بالا↑ قرشی، حیاة الامام موسی بن جعفر، ج۲، ص۵۱۶-۵۱۷.
پرش به بالا↑ جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۴۰۴.
پرش به بالا↑ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۴۲-۲۴۳.
پرش به بالا↑ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۴۲.
پرش به بالا↑ قرشی، حیاة الامام موسی بن جعفر، ج۲، ص۵۰۸-۵۱۰.
پرش به بالا↑ اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۴۱۷.
پرش به بالا↑ اربلی، کشف الغمه، ج۲، ص۷۶۳.
پرش به بالا↑ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۹۹،۱۰۵.
پرش به بالا↑ اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۴۱۷.
پرش به بالا↑ کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۸۳.

ویکی شیعه.