چرا حضرت زهرا س خود را از مرد نامحرم…
در این مطلب از سایت تریپ لند به چرا حضرت زهرا س خود را از مرد نامحرم… می پردازیم. پس به شما پیشنهاد می کنیم حتما تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.
آيا درست است كه روزي نابينايي به خانه حضرت زهرا آمد و حضرت چادر به سر كردند، پرسيدند كه اين شخص كور است و نميبيند، چرا چادر سر كرده ايد؟ حضرت عليهمالسلام جواب داد خدا ميبيند؟ اگر اين طور است همه زنها هميشه بايد چادر بر سر داشته باشندرحمة الله چون كه خداوند هميشه ميبيندرحمة الله مگر خداوند نامحرم است؟
پاسخ:
پيش از هر توضيحي مناسب است متن روايت را آن گونه كه در كتب روايي آمده است، به اطلاع شما برسانيم، تا اشتباه و اشكالي كه براي شما پيش آمده بر طرف شود.
علي(ع) فرمود: نابينايي از حضرت زهرا(س) براي شرفيابي به محضرش اجازه گرفت، حضرت خود را از او پوشانيد (در پشت پرده قرار گرفت)؛ پيامبر(ص) به دخترش فرمود: چرا چنين كردي، در حالي كه نميتوانست تو را ببيند؟ فاطمه(س) عرض كرد: اگر او مرا نميديد، من او را ميديدم و او بوي من را، استشمام ميكرد. پيامبر(ص) فرمود: گواهي ميدهم كه تو پاره تن من هستي.(1)
از متن روايت استفاده ميشود كه: حضرت زهرا(ع) خود را از نامحرمِ نابينا پوشانده است، نه از خدا، تا اين سؤال پيش آيد كه مگر خدا نامحرم است كه بايد زن خود را در مقابل او بپوشاند؟
از اين روايت چند نكته فهميده ميشود:
چله زیارت عاشورا آیت الله حق شناس
حکم روزه روز عاشورا از نظر مراجع
اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین شعار محرم/ شیوه تسلیت گفتن مومنین در روز عاشورا
متن کامل خطبه غدیر خم
1- نگاه به نامحرمان هم براي مردان داراي اشكال است و هم براي زنان. در مورد اين داستان بايد گفت كه روا نيست زن در مجلس مردانه زياد حضور داشته باشد.
2- نكته مهمتر آن است كه انسان نابينا، اگر چه چشم ندارد، اما قوه شهواني دارد و دليل آن ازدواج نابينايان است و چون نابينا از حس بينايي محروم است، فعاليت حواس ديگر او قويتر ميشود و از حواس ديگر خود بهتر از انسانهاي بيناء استفاده ميكند. اين مسئله از نظر علمي ثابت شده است.
انسان نابينا، صدا را بهتر از ديگران ميشنوند، حس بويايي او قويتر است، هم چنين حس لامسه و چشايي.
انسان نابينا از اين طريقها، احساس غريزي و شهواني مييابد و تحريك ميشود. حضرت زهرا(ع) در اين روايت به اين نكته ظريف اشاره ميكند تا زمينه گناه افتادن براي نابينا فراهم نشود. اين مسئله بسيار مهم است. نكته پاياني اين كه اصل اين روايت بايد از نظر سند مورد بررسي قرار گيرد كه آيا اصلاً چنين روايتي صحيح است يا نه. بحث در اين مختصر نميگنجد.
پي نوشتها:
1. النوادر، فضل اللَّه بن علي الراوندي، ص 380، ح 428.