رابطه علم خدا با جنایت جنایتکاران

خدا از ازل مى دانست كه فلان جانى در لحظه معين دست به جنايت مى زند بنابرين اگر ان فرد اين كار را نكند علم خدا غلط از آب در مى آيد پس آن فرد مجبور به انجام آن كار است؟

شكى در اين نيست كه خدا از ازل به همه چيزعلم دارد وعلم او محال است كه مخالف واقع باشد بنابراين هر آنچه خدا به آن علم ازلى دارد قطعا تحقق خواهد يافت. بنابراين اگر در علم خدا چنين باشد كه از موجود معينى در زمان و مكان معينى فعل خاصى صادرخواهد شد، حتما اين فعل، از همان موجود و در همان موجود و در همان زمان و مكان معين صادر مى شود واگر عامل آن كار ديگرى كند علم خدا غلط نمى شود بلكه آن كار مفروض ديگر معلوم خدا بود. يعنى علم پيشين خدا به افعال ما مثل علم ديگران در زمان حال است كه هر چه ما با اختيار خود انجام مى دهيم همان متعلق علم ديگران است و اگر كار ديگرى كنيم علم ديگران هم به همان تعلق مى گيرد. سر مساله اين است كه خدا موجودى فرا زمانى است و گذشته و حال و آ ينده نزد او يكجا حاضر است.

از طرف ديگر علم خدا به افعال ما با اسباب آن است كه يكى از آنها اختيار ما است. خدا به تحقق هر فعلى با علل خاص آن علم دارد و نه فقط به تحقق آن فعل بدون علم به علل آن مثلا خدا مى داند كه فلان شخص خواهد سوخت و در ضمن مى داند كه او با حرارت آب سماور خواهد سوخت پس سوختن آن شخص با آب داغ سماور قطعى است و محال است كه اين شخص در همان زمان و مكان به جاى آب داغ سماور با حرارت آتش بخارى بسوزد. خداوند متعال به افعال ارادى و اختيارى انسان همراه با علل آن علم دارد و يكى از اجزاء علل افعال اختيارى انسان، اراده و اختيار خود اوست.

پرسمان